Пирывондо
Писын, чот шыдын тошкалын, пӧртӧнчылнӧ ачамын пӧртыш пурымыжым кольымат, «Мый тыйым колышташ ямде улам» маншыла пушкыдо теҥгылыш пызнен шинчым. Пӧрт омса почылт шуктыш ала уке: «Тый пирывондым кӱрыштынат?» — шоктыш.
– Мый, – вашештем.
– Тиде олык лукышто шудым солаш кӱштымем годым «ужеш гын, тиде пирывондым кӱрлде чонжо ок чыте» манын шоналтышым вет. Тыгак лие. Мый умылем: сава дене йоҥылыш руал колтет ыле гын… Уке, кум укшге йытыран кӱрлын налме.
– Укш огыл, а укш мучаш, – ӱчашаш тӧчем. — А вес ийын ала атыланен кушкеш.
– Вот ала шол… Тыйын гает иктаж азырен огеш кӱрышт гын. Тиде вондым кеҥеж мучко эскерен коштам. Ынышт тӱкӧ манын, петырашат тыршем. А тудым шке ӱдыремак кӱрышт нале. Тый палет, уке, тиде вондым Йошкар книгаш пуртымо?! А тый тудым, «мыят тыгай вондым палем» маншыла, арамак кӱрышт нальыч. Кушто укшет-шамыч?
– На, – манын, ачамлан кум изи укшым луктын пуышым.
Ачам нуным кидыш нале, ала-мом шонен икмыняр жап рӱзен шогыш.
– Тый нине укш-влакым кӱлешлан налынат?
– Огеш кӱл гын, ом кӱрл ыле, – манам. – Вот тольык йоҥылыш ыштенам, кумынек кӱрлынам, ынде умылем: тыге ышташ огеш кӱл ыле.
Ачам мыйым чоянрак ончалят, ик укшым мӧҥгеш пуыш.
– На, кӱлешетлан! А ниным кошкаш сакем. Трук кӱлеш лийыт. Вольык черланыме годым пеш полша, ӱдырамаш-шамычат тиде кушкылым кучылтыт, моланжым мый ом пале. А ик укшышто саска лийын шуэш ыле улмаш… Ых! – мане да лектын кайыш.
Тиде кушкыл осал деч арала манмым колынам. Кроватьышкем матрас йымак пыштышаш. Чыланыштын ача-авашт тыгай улыт мо? Але мемнан гына? Пӱртӱсым йӧратат, аралаш тыршат, эҥерыштым, памашыштым эскерен, эрыктен шогат, кушкылыштым чаманат. Мемнам туныктен, «Пӱртӱснам арален кодаш тыршыше лийышт» манын шонат. А ме… А мый?! Ынде тыгай титаканла чучам. Иктым умылышым – тиде мылам сай урок!
Римма Якаева,
Советский район, Роҥго.