Миклай Казаков. Шочмо мландем (почеламут)

Аван шӧрым азан первый шупшылмыж дене
Да первый шӱлалтымыж дене пырля
Верланет, шочмо мланде, йочан шӱм воктене,
Верланет, от кораҥ шочшет деч ӱмырлан.

Илыш корно наҥгайже тудым кеч-кушко
Кеч могай нелымат перна ужын лекташ, —
Тый илет чон пелен ава кумылла кушкын,
Тыйын сылне лӱметым огеш лий мондаш.

Кеч-кунам колына тыйын йоҥгыдо мурым,
Ырыкта шӱлышет, вияҥда акылет.
Эрыкет верч кредалын мыняр шуко курым,
Кӱш нӧлтеныт чапетым эн патыр-влакет.

Ме онаул межнеч тыланет, шочмо мланде,
Изи вате авала от ончо мемнам тый, —
Ару вӱрым пуэн, тый куштет кугешнен.
Чон пытен йӧратен, шылталет кӱлеш кечын,
Виктарет кажнын корным, саклет шоя дечын, —
Кӧ ок шиж вӱр-шеретым?
Кӧ кертеш ончалметым монден?

Шочмо мланде! Толеш, гын иктаж могай шучко
Воктекет мӱгырен,
— Тый кертат ӱшанен:
Тыйын первый ӱжмет дене мланде шар мучко
Куткыж семын каят шочшет-влак чапланен!