Шочмо ялем, пелед, тӱзлане!
Мыйын шочмо ялем – Ярамарий, тудо Юлсер кундемыште верланен. Йӧратыме верым ойырен каласаш куштылго огыл. Шке шочмо ялетын кажне лукшо эн сылне, чонлан келшыше. Пасу, пушеҥге, вӱд мом-гынат шарныктат. Теве Курша курыкышто кӱтӱм кӱтена ыле… А ынде ик ий кӱтӱнажат уке – ушкалым огыт ашне. А теве корем воктене школ олмо коеш. Тыште йоча жапна эртен, тыште модын куржталынна! Кызыт тиде верыште куэрла кушкын, 2005 ийыште школ йӧршын пытыш… Кугеремет курыкыш кӱзен шогалат гын, уло ял кидкопаште улмо гай коеш, чыла ужаш лиеш. Ялыште вӱдым налаш колонкым йӧнештарыме гынат, йӱшаш вӱдым эре памаш гыч нумалына.
Ял тунам ила, кунам йоча-шамыч уремыште куанен модын юарлат, телым курыкыш волак дене мунчалташ куржыт, шошым вӱдшорым вашлийыт. Тидым ужат да чон куана! Тау, кызыт ялыштына ферме уло: пасу ок йом, шурным ӱдат.
Пелед, тӱзлане, шочмо ялем!
Автор — Марина Тимофеева.
